Bir zamanların tahıl ambarı olan ve kendi kendine yetinmekle övündüğümüz tarımı da çökertmeyi becerdiler. Son otuz yılda, kırk milyon dönüm tarım alanının yok edilip, tohum pazarının yüzde 70’i de yabancı firmaların kontrolündeyse  ithal hayvan, et ve saman derken; Buğday, mısır, mercimek, kuru fasulye, nohut, arpa, ayçiçeği, soya, pamuk, bezelye, çeltik ve pirinç, vs gibi ithal oyuncuları da ekleyerek sapla samandan tarım milli takımı oluşturduk!

      Artık,  lokantaya gidince; 

      -Ver bir Türk asıllı Kanada vatandaşı mercimek çorbası, üstüne de Çin kuru fasulyeli, Tayland pirinçinden yapılmış pilav! 

      Canınız kırmızı et çekerse;

      - Romanya sapı samanı yemiş, Uruguay’ lı angustan bir döner ya da tas kebabı!

      Ucuza doymak için ise; 

      - Etiyopya susamlı, Fransız buğdaylı simit ve yanında Cargill menşeli nişasta bazlı şekerli, duble bir Sri Lanka çayı çeekkk! Diyebilirsiniz.

      Üreticinin alın terini bile yok eden Ferrero, hibe fındık kurutma tesisleriyle de yanında yer alıyor gibi rol yapıyor! Ayrıca fındığın ihracat gelirinin yüksekliğinden dolayı Ferrero kaptanlık benim hakkım ve yardımcılarımı da da kendi seçeceğim diyebilir!                           Zaten başta fındık olmak üzere diğer üreticilerimiz gelecek yıllarda kaptan değiştirmezse takımın ve kendilerinin yok olacağının bilincine varamıyor..! İşin en kötüsü de bu değil mi?

      Gündöndü dediğimiz ayçiçeğinde bile bizi yağlayarak, Avrupa Birliği’nden sonra en büyük ithalatçı ülke konumuna getirdiler ya helal olsun yağcılara... Aynı yağcıların cesareti varsa Hırvatistan’dan ithal edilen arpadan yapılan biranın nerelerde içilip içilmeyeceğini de ulemaya sorsunlar! Soramazlarsa kendileri bir racon kessin de görelim... Artık önüne gelen kesemeyecek de!

     Artık övünebilirsin eyy çifçi kardeşim, Sudan’dan 8 milyon dönüme yakın tarım arazisi kiralayan ülke belki ekili alan da ithal edebilir! Ülkemizi çok uluslu şirketler kuşatmışken doğal olarak tarım da nasiplecekti. Türkiye her yıl 4 milyon ton civarında buğday ithal eden bir konuma gelmişse tarım can çekişiyor demektir. Adama sorarlar;

      Vatan toprakları satılıyor deyince, “Benim tarlam yerinde duruyor” diyen aymazlar; Tarla duruyor da ürün para ediyor mu? Yüzde yetmişlerini ürettiğimiz fındığın kaptanlık pazubantı da el değiştirdi, ruhuna bir Fatiha daha okuyun...