Koyun; Eti, sütü, yapağısı ve derisi için yetiştirilen evcil bir hayvandır. Mecazi anlamda ise kendi kişiliğini gösteremeyen, başkalarınca yönetilen, yönlendirilen, güdülen, verilen buyrukları olduğu gibi yerine getirendir. Tanım ve şüphe doğru olsa bile koyunlar, hepimizin tanıdığıdır!

       TÜİK 2017 verilerine göre ülkemizde 33 677 636 koyun mevcuttur. Tarım Bakanlığı verilerine göre, kişi başına düşen küçükbaş hayvan sayısı son elli yılda, dört kat azalmıştır. Bakan, “Türkiye, AB’nin sığır pazarlığı konumunda, ithalatımız 4 yılda 30 milyon Euro’dan, 342 milyon Euro’ya çıkmış” derken hayvancılıkta da dışarıya bağlandığımızı itiraf etmiştir. Sektörün darboğazda olması nedeniyle, kırmızı etin ithalat yoluyla karşılanması sonucu çareler aranmış ve 300 koyun projesine başlanmıştır. Tarım Bakanı, Nisan ayında 10 aileye 3000 koyun verilerek başlanacağını ve kademeli olarak 500 bin koyuna ulaşacaklarını açıkladı. 

     Koyunlar, uysal olup dünyanın her her kıtasında yaşarlar. Yem seçmez ve otçuldurlar. Avuç içine alınan az bir yem ile koyun sayımız daha da artmış olacak! Derken , sürüler saf olup sürü psikolojisine örnek gösterilirler. 

     Bu psikoloji, kişilerin bir davranışı, düşünce biçimini, tutumunu basitçe “herkes yapıyor” diye benimsemesidir. Bir olgu, kalabalık bir kitle tarafından kabul görüyorsa başka bir kişinin de aynısını benimseme olasılığını arttırmaktadır. Psikologlar bu durumu, insanların fikirlerini ve kararlarını olumsuz etkileyen ve onlara hata yaptırabilen bir durum olarak nitelendirirler. 

      İşte biz de bundan rahatsızız. Aydınlanma çağını yakalayamamış, demokrasisi gelişmemiş ve cemaatçi örgütlenmelerin devlet himayesinde olduğu ülkelerde, sürü psikolojisi yaşam felsefesine dönüşmüştür.

      Türk toplumuna bakarsak, siyasi partilerin çoğu da, kendi kitlelerine sürü gibi davranmakta ve kendilerini destekleyen insanları tek bir şekilde değerlendirmektedir. Böylece kitleleri, sürü psikolojisi ile yönetmek  davranışta, dönüşmüş ve kolaycı bir yönetim modeli olarak yerleşik hale gelmiştir. Liderlerin ; kişileri görevden alma veya atamaları da seçmenlerini sürü gibi görmenin ötesinde bir şey değildir.

      “Koyun verdi, kuzu verdi, süt verdi. 

      Yemek verdi, ekmek verdi, et verdi...” demişti  Aşık Veysel. Sonra birileri, sosyal yardım verdi, kömür verdi. Karşılığında koyunların, pardon torunların  geleceğini aldı! 

      C. Şahabettin’in dediği gibi, “Zavallı koyun sürüsü!.çobanı da besler, çoban köpeğini de, kurdu da...” İşte tam o noktadayız..!

      Ehh.. Zaman içinde kaval da verirler artık! Dağıtılacak koyunlar psikolojik testlerden geçirilmelidir! Endişem ya bize benzerlerse...!