Son zamanlarda adını sürekli duyduğumuz ekonomik ve gündelik yaşamı felç noktasına getiren zam, bir şeyin fiyatına ek yapma, fiyatını artırmadır. Yani mevcut fiyatlara bindirmedir. Yönetenler, bu üç harfli minik ama vahşi kelime yerine daha çok fiyat ayarlaması ifadesini kullanırlar. 

 

       Adına ister zam, ister fiyat ayarlaması diyelim bu bindirme tüketicilerin ve ülkenin en büyük sorunudur. Özellikle son aylarda halk tabiriyle iğneden ipliğe kadar bütün ürünlere yapılanve kronik bir hale gelen fiyat artışları toplum psikolojisini derinden etkilemekte ve negatif etki yaratmaktadır. 

 

       Her an yeni bir haber; Ekmeğe ve sebzeye zam.! Süte ve şekere zam.! Yakıta ve gaza zam.! Su ve elektriğe zam.! .............. gibi aklınıza ne geliyorsa şuna buna hepsine.! O kadar alıştık ki zamın gelmediği günlerde şaşırıp, acaba bizi unuttular mı diye düşünmeye başlıyoruz.! Gerçekleşen zamlar ile TÜİK’in enflasyon rakamlarını kıyaslayınca ise kafayı yiyoruz.!

 

      Bunların süreklilik arz etmesi ekonomi yönetiminin becerksizliği ve buna bağlı olarak da üretim mekanizmalarının yok edilişindendir. Plansızlığa, programsızlığa ve vizyon eksikliğine birde “ben yaptım oldu” mantığı eklenince ortaya üç harfli zam denilen kelimecik çıkıyor.!  Bu kelimecik daha çok fatura ve vergi tahsilini, ekonomi tahsili olarak bilenlerin ülkelerinde gündemden hiç düşmüyor.!

 

      Zamların ekonomik faturasını devamlı başta dar gelirliler olmak üzere toplumun her kesimi, siyasi faturasını ise zamı yapan partiler seçimden seçime öder. Ancak olayın en kaygı verici boyutu alım gücünün sürekli düşmesi ve ekonomik enkazdan dolayı kaybedilen değerler ile genç neslin geleceğinin ipotek edilmesidir.

 

      Ekonomiyle beraber bozulan hukuk düzeninde ise ülkemizde olduğu gibi mala çökmeler, girdi fiyatlarındaki yükselmeler sonucu her sektörde çöküntüler başlar. Özellikle tarım sektöründeki girdilerin aşırı artışları ise gelecekte kıtlığa, dilim varmıyor tarımsal gıda krizine yol açabilir. Gübre ve ziraii ilaçlar bunun örneğidir.

 

      Her şeye fiyat ayarlaması yapılırken teşvik alan yandaşların teşviklerinin de yüksek  oranda artırılmasını ise herkes gücü kadar nasiplensin diye geçiştireceğiz mi yoksa zamı da dış güçler yapıyor diye kabulleneceğiz mi.?

 

      ATATÜK’ün, “Siyasi, askeri zaferler ne kadar büyük olursa olsun, ekonomik zaferlerle taçlandırılmazlarsa kazanılacak başarılar yaşayamaz ve sürekli olamaz” ifadesini yaşama geçirecek yöneticilerden yoksun olduğumuz için bu sıkıntıları yaşamaya başladık.