Yurdumuzun her köşesinde Çanakkale Deniz Savaşı Zaferimiz coşkuyla kutlanıyor. Ne güzel. Şehitlerimizin ve tabii ki gazilerimizin kahramanlıkları olmasaydı kazanılır mıydı o keskin zafer. Ne özverilerde bulunuldu, nice aşklar yarım, yüz binlerce aile yetim ya da dul kaldı. Söz konusu vatandı…

Nasıl kazanılırdı bu savaş. En ilkel toplumlarda bile sıradan bir çatışmanın kurguları yapılır. Çanakkale’deki kurgu bir doğaçlama mıydı? Hayır. O savaşta keskin bir zeka bir öngörü hakimdi! 

Sayıca çoktular, teçhizatları sınırsız, özgüvenleri tamdı. Arkalarında zamanın teknolojisiyle yıkılmaz, batmaz dev zırhlıları vardı. Ancak unuttukları yok saydıkları bir gerçek bütün acımasızlığıyla onları bekliyordu! Miralay Mustafa Kemal komutasındaki Türk Askerleri…

O gün orada bir Cumhuriyetin kıvılcımları korlandı! Komutasındaki askerler öylesine yüceldiler ki düşmanları adeta cüceleşti. Karşılıklı kayıplar oldu. Buna rağmen kazananın adı tarihe kazındı. Bütün savaşların kazananı komutanıyla anılırken Çanakkale Deniz Savaşı gibi eşi benzeri görülmemiş bir galibiyetin sahibi, komutanı Mustafa Kemal’i yok saymak, görmezden gelmek ne büyük terbiyesizliktir.

Olmuyor, unutturamıyorsunuz. Ne kadar uğraşsanız ne kadar çabalasanız da Türk Ulusunun gönlünden O’nu çıkaramazsınız.

Mustafa Kemal, Çanakkale demektir, Kurtuluş Savaşları demektir. Kuruluştur, Cumhuriyettir. Aydınlanmanın adıdır Mustafa Kemal. Modern bir ulusun doğuşudur, gecenin sonundaki sabahın ilk ışığıdır Mustafa Kemal. Halkına inanmış her fırsatta yurttaşına övgüler sunmuş bir karakterdir Mustafa Kemal.

O Türkiye Büyük Millet Meclisi tarafından Türklerin atası unvanıyla soyadı ATATÜRK olarak taçlandırılan MUSTAFA KEMAL’DİR.

Böyle biline!!!