Fatsa’nın Aydın’ı Seçimin Galibi

4 Mayıs Pazar günü bir seçim yapıldı.

Seçim; merkezi Ordu’da bulunan “Ordu Esnaf Odaları Birliği” seçimi idi.

Bu kuruluşun yönetim kurulu başkanlığında 3 yıldır bir Fatsalı bulunmakta.

Daha önceki haftalarda da bu köşede ve gazetemiz haberlerinde yer verdiğimiz bu isim Aydın Bostancıoğlu...

Aydın Bostancıoğlu seçim öncesi Fatsa’daki oda yöneticileriyle bir araya gelmiş ve dört oda başkanının dördü de Bostancıoğlu’na destek kararı almışlardı.

Hatta benim de bağlı olduğum Fatsa Madeni Eşya Odası Başkanı Ayhan Baş’ın ve Giyim Eşyaları Odası Başkanı Cemal Paşalıoğlu’nun da Bostancıoğlu’na destek sözünü verdiğini yazmıştık. Çünkü kendileri bu destek sözünü basın önünde vermişler ve destek sözleri basında yer bulmuştu.

Ancak seçim günü aday listelerini gördüğümüzde bu iki isim (Ayhan Baş ve Cemal Paşalıoğlu) diğer aday Mehmet Kaya’nın listesinde yönetici adayı olarak yer alıyorlardı. Şaşırdık.

Tabii ki demokratik özgürlük bağlamında tercihler farklı olabilir.

Fakat burada halkın önünde Aydın Bostancıoğlu’na destek sözü verip, bu sözün tersi hareketlerde bulunmayı anlamsız, hatta eleştirel bulmaktayım.

Buradan kendi çıkardığım tespit şu ki; biz oda mensupları olarak vekil ettiğimiz yöneticileri yeniden gözden geçirmeliyiz.

Çünkü bizim vekillerimiz bizim tercihlerimizi yansıtmıyor. Daha açıkçası benim tesbitim, bizim yönetici olarak seçtiklerimiz seçildikleri andan itibaren çıkar, makam ve mevkii peşinde koşmaktalar.

Bu seçimlerde ortaya çıkan tablodan ben bu sonucu çıkarıyorum.

Siz eğer Fatsalı birisini orada tutamıyor veya ona ayak oyunu oynuyorsanız sizin samimiyetiniz yeniden gözden geçirilmelidir.

Aydın Bostancıoğlu iyiki bu seçimi yine kazandı.

O kurumun başına bir Fatsalı’nın seçilmesi tabii ki tüm ilin vekili olarak seçilmiş olmasıdır. Bunun yanında bir ayrıcalık olarak da Fatsa’nın gururu olmaz mı?

Ben, Aydın beyin çalışma ekibini ve yol arkadaşlarını son derece samimi bulmaktayım.

Başarılar Aydın Bostancıoğlu ve yol arkadaşları.

Biliyorum ki; sizler için koltukların değil, vatandaşın çıkarları ön planda olacaktır.

Kısa vadede hizmet beklemeyin

Bilhassa kapanan beldelerde vatandaşlar genel sorunları ile ilgili muhatap bulamayabilirler. Çünkü ilçe belediyelerinin alanı genişledi, sorunların çözümü için ivedi hareketler sergilenemeyecek. Büyük şehir belediyesi zaten kısa sürede yapılanmasını gerçekleştiremeyecek ve haliyle yerel yönetimlerden beklenen hizmetler aksayacak.

İlçe sınırlarının geniş olduğu merkezlerde en az 8-10 beldesi olan ilçelerde sorunlar daha da büyüyecek.

Örneğin; Fatsa’da 8 belde kapandı. Coğrafya büyük ve dağınık. Zaten 11 mahallesiyle kendisine zor yeten bir Fatsa belediyesi, 8 beldenin ihtiyacını nasıl karşılayacak, 79 mahalleye nasıl hizmet götürecek?

Bu durum sadece Fatsa için geçerli değil. Tüm ilçelerde büyük hizmet boşlukları oluşacak.

Görüyoruz ki; tüm belediyeler büyük şehir belediyesinin gözünün içine bakıyor.

Niye?

Büyük şehir yapılanmadan, ilçelerde yatırım hazırlıkları olmayacak. Doğal olarak tüm planlar büyük şehir belediyesiyle organize olacak. O halde büyük şehir belediyesinin hızla kadrolarını oluşturup, yatırım planlamaları yapması gerekir. Bu yapılanmanın da kısa vadede oluşamayacağı için tahmin ediyorum ki; bir yıl içinde belediyelerden ciddi projeler beklememek gerekecek.

İlk Tepki

Geçenlerde bir yaşanmışlık ve bu yaşanmışlığa olan tepkiye tanık oldum.

Çok değerli bir dostum, “... vatandaşın biri seçim öncesi köyde bir inşaat yapacakmış. Ancak işlerini bir türlü tamamlayıp yapacağı inşaat işini seçim öncesine yetiştirememiş. Seçim öncesinde plan, proje, ruhsat, belediye, orası – burası 5 bin liraya mal olacak olan ilk işlemler, seçim sonrası 20 bin liraya çıkıvermiş. Bu maliyet karşısında adam inşaat yapmaktan vazgeçmiş. Ve “vay başımıza gelen” diye feryat etmiş.” dedi.

Rakamlar çok yükselmiş.

Köyde bile bir inşaat yapmaya kalksanız asgari bu ücret ödenecekmiş.

Sebep?

Büyük şehir olduk.

Büyük şehir olmak kalkınmış, gelişmiş, hizmetleri belli seviyeye ulaşmış, zengin şehir demek.

Bu bir başlangıç. Daha kaç kişi “vay başımıza gelen” diye feryat edecek kim bilir...