VATAN TÜRKÜSÜ’NÜ BODRUM’DA DA SÖYLEDİK

Didim, Kuşadası, Milas’tan sonra İstiklal Marşı’nı anlatma sırası Bodrum’a gelmişti. 14 Mart Pazartesi sabahı verimli Milas Ovası’na bereket getirecek bir yağmur altında minibüsle Milas’tan Bodrum’a yollandım. Beni henüz kentin dışına atılmamış olan otogarda birkaç ay önce Ankara’dan buraya taşınmış olan Şerefnur Oymak karşıladı. Cevat Şakir Caddesi’nde birer kahve içtikten sonra kelenin dibinde  bir süre önce Belediye tarafından devralınan  Trafo işletmesine gittik. Küçük bir toplantı salonunda beklemeye başladık.

Biraz sonra CKD’nin Yalıkavak Şubesi Başkanı Nükhet Tolunay, Turgutreis Şube Başkanı ve Belediye Meclisi üyesi Funda Akçalı, CHP İlçe Başkanı Recai Seymen, Kadın Kolları Başkanı Emel Çakaloğlu,  Yardımcısı Nilgün Tanrıverdi İncediken, Belediye Meclisi üyesi Seval Aktaş, ÇYDD eski başkanı Meral Saraçbaşı ve arkadaşları sökün ettiler. Hepsi 18 kişiydiler.

Dünkü Güvenpark patlamasında ölenleri de katarak saygı duruşunda bulunduk ve hep birlikte ‘’Vatan Türkümüzü’’ coşkuyla söyledik. Ardından İstiklal Marşı’nın ortaya çıkış koşullarını ve tarihsel önemini anlattım. Dinleyenlerin bu toplantıya katılmaktan hoşnut olduklarını kendi sözlerinden değil, gösterdikleri yakınlıktan da sezdim. Program biraz alelacele hazırlandığından ve iş saatlerine denk gelmesinden katılımı azlığına ev sahipleri de üzüldüler. ‘’Bunu saymayız’’ dediler.

Çiçek sunumu ve kitap imzasından sonra kalan 8 kişiyle yemek faslına geçtik. Aynı zamanda birbirlerini özlemiş bir ailenin bireyleri gibi dolu dolu söyleştik. (Ben 2007’de Belediye Kültür Merkezinde 250 kişiye Kurtuluş Savaşı kadınlarını anlatmış, 2011’de de Yalıkavak ve Turgutreis’te de CD’lilerle sabah kahvaltısında buluşup kitaplarımı imzalamıştım.

Pazartesi günleri müzeler kapalı olduğundan ne hemen ötemizdeki kaleyi, ne sualtı müzesini, ne de Kral Mozolesini görmeye girişmedim. Belediyenin görevlendirdiği bir otomobille Milas Havaalanına bırakıldım. Gece yarısı Ankara’daki evimizdeydim.

Sonuç: Didim Belediyesi Kültür ve Sosyal İşler Müdürü Naşit Oskay’ın çağrısıyla başlayan ve Didim’deki Yön-Der özel okulu, Didim Ticaret Odası, Kuşadası, Milas ve Bodrum’da olmak üzere peş peşe beş gün İstiklal Marşımızı konuştum. Kitaplarımı imzaladım. Umarım beni dinleyenler buna zaman ayırdıklarından pişman olmamışlardır. Bu vesile ile kitaplarımdan bir kısmı bazı okurlara ulaşmış oldu.

Toplantı düzenlemede artık iyice deneyim sahibi olan dernekler ve belediyeler hiçbir aksaklığa meydan vermediler. Beni yedirdiler, içirdiler, yatırdılar, gideceğim yerlere sorunsuz olarak ulaştırdılar. Telefon mesajlarıyla, afişlerle, belediye ses cihazlarıyla gerekli duyuruları yaptılar. Toplantılara katılım sayısı benim tanınırlığımla orantılıydı.

Bu beş günlük faaliyet vesilesiyle bazı arkadaş ve tanıdıklarla yıllarca sonra yeniden karşılaştım. Değerli yeni insanlar tanıdım. Dahası bazı yerleri yıllar sonra yeniden ve bazı yerleri ise ilk kez görme şansına kavuştum. Hiçbir saatim boşa gitmiş sayılmaz.

Konferanslar sonunda sunulan çiçek demetlerini Ankara’ya getiremezdim. Bunları, görevli bayan arkadaşlara verdim. Adalete tutkulu birisi olduğumdan bir keresinde beni ortalarına alıp fotoğraf çektiren iki bayan arkadaş arasında pay ettim!

Programlar öncesindeki paylaşımımda görüp işittiklerimi sizlerle paylaşacağımı yazmıştım. O görevimi de bu yazılarla yerine getirmeye çalışıyorum.

Gereğinden fazla konukseverlik göstererek beni mahcup eden  ödeyemeyeceğim manevi borç altına sokan ilgililere, konuşmalarımı dinleyenlere, kitap imzalatanlara ve programlarla ilgili bu yedi yazımı ‘’Pehlivan tefrikası’’ yerine koymayıp okuyan, beğenen, paylaşan sizlere teşekkürler… 

Not: Konferanslarda ne konuştuğumu Milas’taki konuşmamı özetleyip Milas Önder gazetesinde yayımlayan  Gülçin Erşen’in kaleminden sunacağım. (22 Mart 2016)