"Yöremizde Kara Avcılığı Yok Oluyor"

Yazımızın bu haftaki bölümünde yöremizdeki kara avcılığını kısmen ele aldık. Bölgemizde kara avcılığında ön plandaki isimlerden Güven Sarı bölgemizdeki kara avcılığı hakkında bilgiler verdi.

Fatsa’da kara avcılığının can çekişme noktasına geldiğini ve tükenmek üzere olduğunu ifade eden Sarı, neler yapılabileceği hakkındaki fikirlerini paylaştı.

Sarı: “Yaklaşık 19 yıldır Fatsa’da yaşıyorum ve sürekli av yapıyorum. 19 yıl içerisinde müthiş değişiklikler oldu.

“Bıldırcın Yok”

Mesela artık bıldırcın avlağımız yok. Bıldırcın için Reşadiye ve Terme tarafına gidiyoruz. Bıldırcın avlağı olmadığı için imkânı olmayanlar da hiç bıldırcın avına gidemiyorlar. İlçemizde bıldırcın işi bitti. Bu durum sadece biz avcıları değil, av bayisi olan arkadaşları da etkiliyor. Fişek satışı yapamıyorlar.

“Çulluk Avına Uygun”

Yöremizde en çok çulluk avı yapılıyor. Çulluğa uygun bir yapı olduğu için düzenli olarak çulluk avına gidiyoruz. Şimdilik sıkıntımız yok. Ancak 19 yılda birçok ormanımız fire verdi. 19 yıl önce av yaptığımız ormanların bir kısmının yerinde şimdi yeller esiyor. Tek bir dikili ağaç yok. Bugünün de 19 yıl sonrası nasıl olacak düşünmek bile istemiyoruz. Ormanlar bu şekilde tüketilmeye devam ederse çulluk da kalmayacak. Çulluk avı için mutlaka orman gerekiyor.

“Domuz Avcıları Şanslı”

İlçemizde popülâsyonu en fazla olan av hayvanı da domuz. Ben gitmiyorum ama avcı arkadaşlarımızı görüyorum. Zaman zaman karşılaşıyoruz. Biz avlanırken bile karşımıza domuz çıktığı oluyor. Domuz avcılığı yapan arkadaşlar şanslı çünkü çok fazla domuz var.

“Karaca Vuruyorlar”

Bölgemizde bir de avlanması yasak olan karaca hayvanı var. Onu da yasağa rağmen yöre insanı avcı olarak değil et ihtiyacını karşılamak için sürekli avlıyor. Avcılarımız bu konuda çok duyarlı davranıyor. Yıllardır ava gidiyorum bir kes bile bir avcının karaca hayvanına tüfek doğrulttuğuna rastlamadım.

“Ördek Kalmadı”

Ördek avlağımız da kalmadı. Çünkü göletimiz yok. Irmaklarımızın doğal yapısı da sürekli değiştiriliyor. Irmak kenarlarındaki sazlık alanlar yok ediliyor. Böyle olunca da ördek gelmiyor. Netice olarak her geçen gün daha da kötüye giden bir durum var. Bundan 30 – 40 yıl önce sülün popülasyonu, tavşan gibi av hayvanlarımız da varmış ancak ben bir kez bile tavşana rastlamadım. Memleketimizde kara avcılığı yok olmak üzere, can çekişiyor.

“Tarım Politikası Değişmeli”

Tarım politikasının değişmesi gerekiyor. Mesela kırsal kesimlerde köylü vatandaşlarımız odun ihtiyacını ormanlardan karşılıyor. Önce bunun önüne geçilmesi gerekiyor. Köydeki neredeyse her evde av tüfeği var ama av ruhsatlı değil bulundurma ruhsatlı. Yani olası bir tehlikeye karşı bulunduruluyor. Ancak çoğu zaman bu av tüfekleri başka amaçlar için kullanılıyor. Bize ayın belli tarihlerinde avcılık serbest ancak köylerde denetim olmadığı için onlara her gün serbest. İstedikleri kadar avlanıyorlar. Çünkü fişek bayide, tüfek de bayide kimse ne için alıyorsun demiyor.

Kafasına göre alıp hayvanları katlediyorlar. Önce bunların önüne geçilmesi ve ormanların yok edilmesinin önüne geçilmesi lazım. Köylerdeki evlere bulundurma amaçlı ise av tüfeği verilmemesi gerekiyor. Bulundurma ruhsatıyla tüfeği verebilen devlet silah da verebilir. Amaç bulundurmaksa silah verilsin. Bayilerde önüne gelene 20 TL’ye fişek satamamalı. Eğer kişi avcıysa avcı belgesiyle bayiye gidecek fişeğini alacak. Önüne gelen fişek alamayacak. Örneğin bölgemizde eskiden tavşan varmış. En son 1991 yılında Aziz Töngelli tavşan vurmuş. Fotoğrafını da gördüm. Ancak bakın bugün numunesini bile bulamazsınız. Sorsak avcıların yok ettiğini, bitirdiğini söylerler. Avcının bir avın kökünü kazıması mümkün değil. Sayıyı düşürebilir ama neslini yok edemez. Bir avın yok olması için onun yaşam alanını yok edersiniz. Beslenemezse, üreyemezse hayvanın nesli o bölgede yok olur. Bir canlı türü düşmanından saklanacak, beslenecek, üreyecek. Bu üç unsurdan biri bile olmazsa o tür yok olur.